شاعر : امیر فرخنده نوع شعر : مدح وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : غزل
از ابـتـدا آرام جـان مـا تـو هـسـتی تا انـتـهـا ورد زبـان مـا توهـسـتی
باید بـگـوئـیم از تو تا دنـیا بفـهـمـد راه نـجـات مـردم دنـیـا تو هـسـتی
ما رفـتهایم از خانه امن تو بـیرون چون طفل سرگردان ولی بابا توهستی
دنـیا اگـر پـشت سـر هـم بـد بـیارد غم در دل ما جا ندارد تا تو هستی
آقا میان شهـر بـویی از شما نیست درروضه میگویم بیا اینجا توهستی ما روضه خواندیم وشنیدیم وتودیدی پس داغدار ظهرعاشورا توهستی درعمق این روضه صدای گریه آمد یامادرت زهراست آقا یا توهستی
ای مـنـتـقـم بـرگـرد با داغ مـدیـنـه تسکین درد مادرتزهرا توهستی